Ben bu şiire senin adını vereceğim.
Toplumsal konularla da kafamı dağıtacağım belki yazarken
Unuttuğum için değil seni..
Duymamak için.
Sevdiler..
Biri diğerinden daha çok sevdi,
Biri diğerinden daha güzel.
Sevmeyi öğrettiler belki birbirlerine sonra.
Sevgi adına türküler yazılmış bir toplumda,
Babasından sevgi görmemiş erkeklere
Sevmeyi kadınlar öğretti aslında.
-evlerini temizleyip yemeğini yapıp
şiddet gördükten sonra-
Belki Dostoyevski tarzı dizeler yazmak isteyeceğim
Sevgisiz büyütülmüş biri gerçekten sevebilir mi?
Hiç saygı görmemiş biri kibirlenebilir mi?
Ya da hayat ölümden arınabilir mi mesela
Geçim derdindeki biri felsefi sıkıntılar yaşayabilir mi ?
Diyeceğim.
Beni sorma,hatırlama...
Hatırlatacak şeyler yapmam meraklanma.
Bir kenar mahalle kuaföründe kestirip at beni.
Gönlünün kırığıyım ben.
"Bazen sevdiği kadar sevilmiyor insan "
Yaslandığı kadar güvende değil.
Evi saydığı ağacı kırarken kuş...
Ağacın yine de ev olması kuşa
Adil değil!
Yağmur Kaplan
Yorumlar