7 Temmuz 2025

VEDA'NA

ZEYNEP DOĞAN

favorite 1 visibility 6 bookmark 1

Şiir

Annemin ardından..

VEDA’NA

Buz kesmiş bir el,
son keza avuçlarımda
Ve haberci bir yel dışarıda,
Soğuk, tedirgin ve kısık bir sesle
Gittiğini duyuran sonsuzluğa…

O an aydım
o ellerin bana ait olduğuna;
Bebek tenimi okşadığın,
uzun saçımı taradığın
Her yola çıkışımda,
ardımdan salladığın
O ellerden olduğuma…

Öperken koklayarak,
o bembeyaz elleri
Bir bir sayarken
yaşlılık benlerini;
Çocukluğumla vedalaştığıma,
Aydığımda hayırsızlığıma,
af diledim geç kalışıma.

Şiirler yazdım o gün, bugün;
Yanı başında uyurken,
o son gecede
Belki de üstümü örterek usulca,
Bir buse kondurup saçlarıma, uyanmasın diye evladın...
Sessizce yol alışına...