Çiğ toprağın tohumuydu
Göklere uzanan dallarıyla köklü ağaç
Yeşil yeşil mezarlıklarda ırmağın suyu gelip geçerdi
Kökler acı ve tatlı
Kış vakti donan kuşlar sığınırdı
Göklere uzanan köklü ağaca
Damlalarla büyüyen ağacın dallarını kesti
Bir gün oduncular köklü ağacın
Vakit vakitti geçti gece ve gündüz
Pişmiş bir topraktan doğar kökleriyle yeşeren ağaç
Oduncunun baltası vurur köklere ayın ışığında
Kökünü de kes! Kes de gör ey oduncu!
Kök toprağa tohumu vereli çok oldu!
Kökten çıkan bir tohumu hangi oduncu kesebilir?
Serenay Özkan
"Köklü Ağaç" adlı şiiri 1 Ekim 2025 yılında Gençlik Meclisi Dergisi'nin 7. sayısında yayımlanmıştır.
Yorumlar