Yüzeysel
Denize çıktı yollar, bilmedin hiç.
Telefon kulübelerine kazıdım adını.
Bir bankta oturdum, seyre durdum.
Olası gün ağrır, ısrarcı bu kâinat.
Elzem bir göğün altı yuva oldu ikimize.
Irakta olduğun her vakit camlarını taşladım.
Köklü hikâyelerin içindeydik artık,
Sebepsiz nedenlere sahip, sahipsizliği öğrenmiş insanlardık.
Istıraplarını çok zorlama,
Ve zaten kaderle de oyun oynanmaz.
Bir sabah kalktım, bir sabah yarım,
Dünyanın ayna yanılsamasına kandım.
Yüzeysel durumlarda, soyut tavırlı olasılıklarla ağırlandım.
Mütemadiyen zor oldu karşılaşmalar.
Kala kaldım, ruhum da yarım,
Sonunu hiç bilmeden kayıplara karıştım...
Yorumlar