Sonra
Sonra anladım, seni bir daha yaşayamayacağım.
Sonra baktım, çok büyüdün; ele avuca sığmaz oldun.
Gözümün görmediği, kulağımın işitmediği yerlerde büyüdün.
Bu bir ceza mıydı bana, yoksa lütuf mu bilemedim.
Artık anladım ki koynuma sığacak kadar küçük değilsin.
Elim beline değer ama havada kalır sarılmalarımız.
Ve bir gün bir abla, bir gün bir anne olacaksın.
Yokluğundan çıkardığım neticelerle ben bunları göremeyeceğim.
Ne bileyim, yarım kaldı gibi.
Göremiyorum sonunu ve anlamsız dünya.
Saklandıkça geçmiyor ve artık eskisi gibi de uyutmuyor.
Bitap haldeyim, senin beni görmediğin şekilde, büyümüş haldeyim.
Yorumlar