~~~~~~~~~~
Bir Sincap
Küçük bir daireye sığamadığı için çok yıpranan üzülen bir sincap vardı. Görevinin o daireye girmek olduğu söylenmiş ve o neredeyse her sincap gibi sebebini düşünememiş , girmesinin oldukça zor ve anlamsız olacağı deliğe girmek için çaba harcamıştı. Harcadığı her çaba ziyan olmasın diye yine bir çaba daha harcamış ve bu böylesine akıp gitmişti taki bir gün o daireye ayaklarından birini sokabilmişti. Bu uzun çabasına karşına bir başarı sayılmalıydı. Ama bir terslik vardı. Bunu başarı sayamayan bir kalp taşıdığını o gün fark etti. Ve ilk kez duygularının bu kadar yüksek ses çıkardığına şahit oldu. Onlara kulak vermekten başka şansı kalmamıştı. Dinledi. Bunca zaman duymazdan geldiği o kısık sesi gerçekten dinledi. Birkaç dakika önce hissettiği yoğun duygular , zihnine bir kurtuluş planı için cüretkar bir emir veriyordu. Ve bu emri kabul etmek oldukça belirsizliklerle de dolu olsa, duygularını takip etmekten başka şansı artık yoktu.
Oldukça fazla bir uğraşla dağireye soktuğu ayağını önce çıkardı.Ne kadar da kolay çıkmıştı? Bir parçanın ait olmadığı yerde kalması bu kadar belirgin miydi aslında? Az bir çabayla hemen karşılığını gösterir miydi? Doğru cevabı bulmak zor da olsa,neyin yanlış olduğunu görmek o kadar da zor değil miydi? O an fark etti ki yol, yanlışları deneye deneye gitmesi gereken bir patikaydı.
Bir sincap ne yapardı? Önce bunu çözmesi lazımdı.
Ufak dairenin çevresinden biraz ilerlemişti ki yaşlıca bir sincabı bir tohumu toprağa ekerken gördü, ve sonra diğerini ekerken . Biraz onu gözlemledi. Bir süre sonra tohumların yerinden bir ağaç fidesi çıktığını gördü. Biraz daha vakit geçti. Bu ağaç fidanlarının büyük ağaçlara dönüştüğüne şahit oldu. Yaşlı sincaba neler yaptığını sormak istedi. Ona yönelmişti ki yaşlı adam birden bayıldı. Ona yardım edip uyanmasını bekledi. Uyanan yaşlı sincap bu genç sincaba şaşkınca bakışlarla merhaba dedikten sonra ne kadar sürdüğünü hatırlayamayacakları türden bir muhabbete koyuldular. Genç sincap, o küçük kalbinin böylesine hareketlenebileceğini bilmediği pek çok şey duydu. Gerçek bir sincap olma kararını da o gün verdi. O anlamsız daireye bir daha gitmeyecekti. Bir sincap gibi ağaç ağaç dolaşacak, tohumlar arayacak ,bulduğu tohumları ektiği yeri unutacak böylece toprağa yeni ağaçlar hediye edecekti. Ve bir amaç da koydu kendisine. Diğer sincapların da sincap olduklarını hatırlatmak için tohumları onlara yakın yerlere ekecek,yaratılışlarına pek uygun bu ağaçlar onlara unuttuklarını, belkide hiç bilme şansına sahip olmadıklarını hatırlatacaktı.
Günün sonunda o dairenin içinde olmadığı için mutluydu.
-Rabiaa-
~~~~~~~~~~
Yorumlar