16 Temmuz 2025

Kendi Sesini Duyabildin Mi

özgenn

favorite 1 visibility 4 bookmark 0

Psikoloji Felsefe Deneme

Hayat bazen bir sahne gibidir. Rol dağıtılmıştır, senaryolar yazılmış, replikler ezberlenmiştir. Herkes yerini biliyor gibi davranır. Ama bazen sahnede bir an gelir; içinden geçenle oynadığın rol örtüşmez. Alkışlar yükselir, ama sen kendini duyamazsın. O an, ilk kez fark edersin: Bu rol bana mı ait, yoksa sadece verilmiş mi?

Yıllar boyunca kimi seveceğini, neye inanacağını, hangi yolu seçeceğini sana söyleyen sesler olur. Aile, okul, çevre… Kimi zaman o sesler o kadar sık tekrar eder ki, bir noktadan sonra kendi sesin sanırsın.
Ama insanın içi kolay kolay kandırılamaz.

Bir gün, neyin seni mutlu ettiğini bilmeden mutlu görünmekten yorulursun. Başarılı olursun, ama huzurlu değilsindir. Kalabalıklar içinde takdir edilirsin, ama kendi içinde yoksundur.

İşte o kırılma noktası aslında bir başlangıçtır. Kendine dönmenin ilk adımıdır. Sessizleşirsin belki, ama duymak için.
Sorgulamaya başlarsın; ne zaman sustuğuna, nerede kendinden uzaklaştığına, hangi anlarda başkalarının gölgesine sığındığına bakarsın.

Ve yavaş yavaş tanımaya başlarsın kendini. Ne seni kızdırır, ne seni iyileştirir. Ne seni ileri taşır, ne de sende derin bir iz bırakır.

O tanıma hali kolay olmaz; zaman alır, belki can yakar. Ama sonunda şu cümle, bir hakikat gibi içinden geçer:

Kendini tanıyan insan, başkalarının gölgesinde yaşamayı bırakır.

Çünkü artık bilir: Başkalarının beklentileriyle yaşamak, kendi hayatını ertelemektir.
Kendi sesini duymak, en büyük özgürlüktür.

Ve özgürlük, çoğu zaman alkışsız bir sahnede, sadece kendinle baş başa kaldığın o anlarda başlar.

Kendi ışığını bulan, gölgeden korkmaz.

Peki ya sen? En son ne zaman gerçekten kendini duydun?